Letër për...!

Mos më pyet që në fillim se kush jam unë?!Më pyet për cilësit e mia!Ato pra, njerëzit i vecojnë nga njëri-tjetri,se kush na qenka më i mirë e kush më i keq dhe se cilit duhet t’i besohet më shumë,atij apo këtij?!

Kështu shkojnë gjërat në jetë,ai i cili bëhet më i besueshëm, i dëgjohet fjala, ndërsa ai tjetri vetëm dëgjon se c’flasin të tjerët dhe c’është më interesantja se, ai nuk ndihet i nëncmuar, ngase tashmë vec është adaptuar.

Me sa duket, atë që është dashur të thuhet si hyrje(fillim) e mbarova,ngase ndërlidhet me atë që do të thuhet për...!

Të them ty o vëlla i dashur!

Ka që sa kohë që nuk jemi parë e nuk jemi takuar.Më ka marrë malli ta shoh atë fytyrën tënde, e cila ndricoi mu në momentin që është dashur, kur një popull i lënë anash, është dashur ta ketë përkrahjen më të madhe, në ato caste vështirësie e përballjeje me armikun.

Ti shkove, vetëm e vetëm për t’u ndihmuar atyre të cilët kishin nevojën më të madhe,që edhe ti të lyheshe me gjakun e dëshmorëve të rënë dhe sëpaku bile zemra të të rrah fort për dhimbjen që kemi për to dhe të vetëdijësohesh se lufta në rrugën e Allahut paska edhe humbje(në njerëz), por edhe dobi(në sundimin e kësaj bote).

Prandaj, ti o vëlla, mos i humb shpresat, ngase mos të ndihmofshin njerëzit, atëherë të ndihmojnë engjëjt e Allahut xheleshanuhu,të cilët gjithmonë janë nën përkujdesjen tonë.Por edhe nëse ndodh që vdekja ty të kaplon, mos u merakos, sepse ashtu ka qenë caktimi i Allahut dhe se misioni yt ka mbaruar aty, me moton “Me Të dhe për Të”.

Dhashtë Zoti që të plotëohet dëshira yte dhe më në fund ta fitosh xhennetin e Allahut xheleshanuhu,në të cilën do të jesh përgjithmonë dhe do t’i shijosh kënaqësitë e tij.

Me dashuri,vëllau yt.

(Kushtuar luftëtarëve të luftës në Palestinë...)

Autor:Valon ISENI,Kumanovë